മനമിടഞ്ഞ് മരം കരയുമ്പോൾ
.....................................................................................
മനം പെയ്യുന്ന മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ
പെൺകുഞ്ഞുങ്ങളുടെ
ഇളം പച്ച മിഴികളാണു്

ഞെട്ടിയൊരൽപ്പം
മിന്നൽവര കീറുമ്പോൾ
കലങ്ങുന്ന മനം
നോവുതുള്ളികളെ
മെല്ലെ മെല്ലെ
മൗനത്തിൽ മുക്കി
മിഴിവാതിലിലൂടെ
ഇറ്റിച്ചൊഴുക്കും.

ഇടതടവില്ലാത്ത
കുത്തിക്കീറലുകളിൽ
നിറഞ്ഞു നിറഞ്ഞ്
കുമിഞ്ഞു കവിഞ്ഞ്
കുടം കണക്കിന്
നൊമ്പരങ്ങളെ
കവിൾച്ചാൽ മുറിച്ച്
വെറുതെ
അവിടവിടെ
തൊട്ടുമുത്തി
നനച്ചുതടവി
മണ്ണിലേക്കിറങ്ങും...

തർത്തിടിച്ചാലക്ഷണം
മറ്റെന്തു ചെയ്യാൻ...!
വേരമ്മയുടെ തോളുടഞ്ഞ
തേങ്ങലിൽ തട്ടി വീണ്
ഒന്നോടെ ഞെട്ടും പൊട്ടിച്ച്
മരത്താങ്ങിനൊപ്പം
മടിക്കുത്തുമഴിച്ചോടും ...

ചെമക്കുന്ന നഗ്നതയപ്പോൾ
വിസ്മയമേയല്ലാതാകും...

******************************

Comments

Popular posts from this blog