SREE ശ്രീ.

ഒളിച്ചോടിയവൻ
മനുഷ്യാർത്തിയുടെ മഴുമുനകൾ കണ്ട് ഭയന്നോടിയ കാറ്റിനെ കാണാനില്ല !
മുൾക്കാടോ കാട്ടുപൊന്തയോ അന്യം നിൽക്കുന്ന ഇവിടം എങ്ങൊളിക്കാൻ...?
കറുത്തു മുഷിഞ്ഞ മേഘക്കിടാത്തികൾ മോഹാലസ്യത്തിൽ....
അവരെയുണർത്തി- ച്ചൊടിപ്പിച്ച് കുതിച്ചുചാടി മടങ്ങി വന്നേയ്ക്കാം ഒളിച്ചോടിയവൻ

നുണക്കുഴികൾ പൂമൊട്ടുകളായവ വിരിയുന്നത് സൗന്ദര്യത്തി ന്റെ മാസ്മരമിഥ്യയിലേക്കാണ്
സൗന്ദര്യം രാസനുണകളുടെ മിശ്രണമാണ്
ത്വജയെറിയും മിഴികൾ
വലിച്ചെടുക്കും !

നഷ്ടം
ജീവിതക്കടലിന്റെ
ചുഴിക്കുടുക്കിൽപ്പെട്ടു
പൊടിഞ്ഞുപിരിയുന്നൊരു കര ഞാൻ…
വീശിയടിക്കുന്ന കാറ്റുംതിരകളുമെന്റെ
നെഞ്ചടുക്കിൽ തളംകെട്ടി മിടിയ്ക്കുന്നൂ…
അടിഞ്ഞുകൂടുന്നുവല്ലോ
വ്യഥകൾ വ്യർത്ഥം
തിരകളടുക്കുമ്പോൾ ഭയന്നു നീങ്ങുന്നു…
ഇറക്കമില്ലാതെ കേറുന്നു, 
വേലിയേറ്റങ്ങൾ…
പ്രഹരസഹസ്രമെൻ
ശിരസ്സിൽ തോരാതെ…
പെരുവിരൽ നഖമടർന്ന്, 
കുറുനിരകൾ കൊഴിഞ്ഞ്
രോമകൂപങ്ങൾ വരണ്ടു വാ പിളർന്ന്
ഏകയായി ഞാൻ, 
പകുത്തുമാറ്റിയോരെന്റെ
മാതൃവൻകര തിരിഞ്ഞുനോക്കാതകലുന്നു…..

ശബ്ദസ്ഫോടനം

ഒച്ചകളാണ്… ഇഴഞ്ഞും നുഴഞ്ഞും തുഴഞ്ഞും
ആടിയും പാടിയും
കുറുകെ ചാടിയും
ചിരിച്ചും
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും
ചിരിപ്പിച്ചും
തേങ്ങിയും മോങ്ങിയും
അലറിക്കരഞ്ഞും
കരയിച്ചും
വായ് തോരാതെ പെയ്തും
പെയ്യിച്ചും
ഘോരം പ്രസംഗിച്ചും
നിർത്താതെ നിന്ദിച്ചും
അലയിളക്കി
ആവലാതികളായും
ചൊടിച്ചും ചൊടിപ്പിച്ചും
കലഹിച്ചു
മത്സരിക്കുന്നു… ഒരു നിബിഡതയിൽ
വന്യമായ തീക്ഷണതയിൽ
മർദ്ദവൈകല്യങ്ങളിൽ
ഇടിച്ചുമിടിച്ച്
തുടിച്ചുത്രസിച്ച്
പൊട്ടും….. ശേഷം
ശൂന്യത
സ്വനരഹിതം
നിഷ്ക്രിയം
അചേതനം
നമ്മളങ്ങോട്ട്…..?

പ്രതിദാഹം
ചെമന്നനക്ഷത്രം കണ്ണടച്ചതിൽ ഇറങ്ങിച്ചുരുണ്ടൊരു മുഷ്ടി കനംകൊണ്ടു നിന്നപ്പോൾ കാറ്റു കിതച്ചുചാടി മണ്ണിന്റെ മനംമറിഞ്ഞു മാനം മലക്കംചവിട്ടി കടലിരമ്പി വന്നു ...
നാളോടുനാൾ തുടുത്തുപുലര്‍ന്നതും തോട്ടിറമ്പും തൊട്ടുരുമ്മി ചുവന്നചാൽ കലക്കവെള്ളത്തിലേക്ക് തുള്ളിയിറങ്ങി ....

നിറം പോയ ജീവിതം
********************** ശബ്ദങ്ങൾ കലഹിക്കുന്നിടങ്ങളിൽനിന്നും
സത്യങ്ങളും തിരിച്ചറിവുകളും
ഒന്നോടെ
പലായനം ചെയ്യുമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
അവർ
ചിറകുകൾ വിരുത്തിച്ചിക്കി
ചിലച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു
കാഴ്ചകൾ കൊമ്പുകോർക്കുമ്പോൾ
ഇരുട്ടുപെയ്ത്തിൽ
കറുപ്പു കുറുകുമെന്ന്
അനുഭവിച്ചിട്ടും
അലോസരനടനങ്ങൾ
ചടുലം കുലുക്കിയെറിഞ്ഞിട്ടും
അവർ
കണ്ണോടു കണ്ണും കൊളുത്തിട്ട്
ഇടഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു…

മൌനത്തിന്റെ നിഴലുകൾ
നിറംപോയ ജീവിതത്തിൽ
കറകൾ വീഴ്ത്തി
പരസ്പരം വിവർണ്ണരാക്കിയത്
അവർ അറിഞ്ഞതേയില്ല….

കൗതുകപ്പുര *********************** മിഴിയാഴങ്ങളിൽ ഉപ്പിന്നുറപ്പുണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ടാകണം പുരയുടെ ചുമരുകൾക്കിത്രയും ബലം
ഹൃദയം പണയംവച്ചു പണിത പുരയ്ക്കേറെയാണ് കടപ്പത്രങ്ങൾ അടവോർമ്മകളെയീ വഴി നടത്തിക്കുന്നുമുണ്ടവ
സ്വപ്നച്ചിറകുകളിൽ വട്ടംപറന്ന് സൂക്ഷ്മമാപിനികളാൽ വരഞ്ഞിട്ട പഴുതുകൾ തുറസ്സിലെന്നപോലെ പ്രാണസഞ്ചാരങ്ങളാൽ നിബിഢമാണിന്ന്
ആകാശനീലിമയുടച്ച ചായങ്ങളിൽ നിന്നും ഉൾക്കണ്ണുകൾ ദിക്കുകളെണ്ണിക്കുതിക്കുന്നു സ്വച്ഛതയുടെ കുളിരുകൾ പൊതിഞ്ഞുകെട്ടി

പശുക്കളുടെ നഗരം
************************************ കൊട്ടാരത്തൊഴുത്തുകൾ പണിതീരാറായി
ശ്രീകോവിലുകളിൽ ചാണകം തളിച്ച് ശുദ്ധികലശങ്ങളും ആറാടിത്തുടങ്ങി ഗോമൂത്രപുണ്യാഹവൃഷ്ടി സമൃദ്ധശ്രീസുഖസൗഭഗം!
പ്രഭാത(പ്രദോഷ), ഉഷ(ഉച്ച)പ്പൂജകൾ അതികൃത്യം അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ തെച്ചി, തുളസിപ്പൂമാനങ്ങൾ ചന്ദനം, കുങ്കുമം, സാമ്പ്രാണി പുകയും സുഗന്ധപൂരിതം മധുരപ്പായസം, പഞ്ചാമൃതം, അമൃതേത്തിനവിൽമലർനൈവേദ്യം
പാലും പഴവും പഞ്ചസാര ’അമ്പേ’ എന്നിമ്പംകൊണ്ട് ഏമ്പക്കമിട്ടു പശുക്കളേ വിരസമിറങ്ങുകയിനി കവാത്തിന് മനുഷ്യർ തെരുവിലുണ്ട്...
കൂർത്തു വരും കൊമ്പുകൾ സടകുടഞ്ഞു കുലുങ്ങുമ്പോൾ ഓർക്കേണ്ടതില്ലൊന്നും നരഹത്യ പാപമേയല്ലെന്നു വിധിയാക്കും നീതിപീഠം .

വിസ്മയപ്പെയ്ത്ത് ************************
കുസൃതിക്കാറ്റവളെ ചെരിച്ചു പെയ്യിക്കുന്നു ചിരിച്ചുംകൊണ്ടുള്ള അവൾച്ചുളിവുകളിൽ കുളിരോടം കളിക്കുന്ന മദഗന്ധം...! തരിച്ചുണരുന്ന പെയ്ത്തുവളവുകളിൽ അലൗകികമായി മിന്നുന്ന മിടിപ്പുകൾ തുടിപ്പുകൾ അവിടെയിടിച്ചു പ്രപഞ്ചമുണർത്തും പ്രകമ്പനമൊരു വിസ്മയം

കവിയുടെ തലവര ************************** കവിയുടെ ജാതകമെഴുതാന് കവിടികളുരുണ്ടുരുണ്ട് ഭ്രാന്തുകൾ വരച്ചു...
വരഞ്ഞ ചതുരങ്ങൾ ചാടി മറിഞ്ഞു അവന്റെ നക്ഷത്രം !
അമ്പരപ്പിലവനെ നാട്ടാന് കണിയാരൊരു ചതുരം ദിശകൾ തിരിയാത്തിടത്ത് കോറിയിട്ടു..
ബുധന് ചുവന്നില്ല ശുക്രന് ക്രാന്തദർശിയായി മുകളിലേയ്ക്കു നോട്ടം തെറ്റിച്ചു !
ലക്ഷ്മീമുഖമിരുണ്ട് ദേവായുധങ്ങളും ചക്രശൂലങ്ങളും വക്രിച്ചുകോടി...
വ്യാഴമകന്ന്, മഹാവ്യാധി രാഹുകേതുക്കളട്ടഹസിച്ച് ശനിയപഹരിച്ച്....
കവിനാക്കിന്റെയുത്ഭവം തേടി മെലിഞ്ഞുനീണ്ടൊരു കഴുത്ത് താടിയും ജഡയും വള

കാലത്തിലേക്കു മുടന്തും വണ്ടി ***************************************
കാടികലക്കി, കച്ചിയൂട്ടി തൊട്ടുമുഴിഞ്ഞും തട്ടിത്താലോലിച്ചും പൊക്കിനെടാകൂടെയെന്റെ കാളക്കുട്ടന്മാരേന്ന്‍.... യജമാനന്റെ ഗമക്കൊപ്പം കൊമ്പുംതലേമാട്ടി മണികൊട്ടി  തോളിലേറ്റുന്നു തണ്ട്, ചൊണക്കുട്ടന്മാര്‍ !
യജമാനനേറ്റുന്ന തോൾച്ചുമടിന്റെ പങ്കിൽ വീട്ടുകാരിയുടെ കൺകലക്കത്തിലലിഞ്ഞ്... നൊമ്പരപ്പെയ്ത്തിൽ ചോരുന്ന പുരകവിയുന്ന അരപ്പട്ടിണിവിശപ്പുകൾ.. മൂലക്കുചുരുളുന്നൊരു ശാസംമുട്ടൽ... കൊക്കിക്കുരക്കുന്ന വളഞ്ഞുകോടിപ്പോയ അച്ഛന് നട്ടെല്ലിന്റെ കൃഷിമോഹങ്ങൾ....
സ്വയംകനപ്പിച്ചയാളുടെ തോളെല്ലിന്നൂറ്റം ഇണക്കാളകളുടെ കൂട്ട

നിറപ്പകർച്ചകൾ *********************
സ്വാർത്ഥതയുടെ അട്ടയൊട്ടലുകളിൽ നിലം തൊടാത്ത അസ്തിത്വത്തിന്റെ രുധിരപ്രവാഹമുണ്ടാകും വിഷമനീലിമയിൽ പകർന്നുപടരാന്...
ആർത്തിയുടെ അട്ടഹാസങ്ങൾ ഒന്നു തൊടുംമുമ്പ് കലമ്പിച്ചുപൊടിഞ്ഞ് ആരുടേയോ നിലവിളിയാകും... സ്വപ്നമുടയുന്ന ഏതോ പ്രാണന്റെ വിരഹകമ്പനമാകും....
വിശന്ന ശ്വാസങ്ങൾ പതിക്കുമിടങ്ങൾ