ജീവിതപ്പിശുക്ക്

-- ഗീത മുന്നൂര്‍ക്കോട് –  

ഉപ്പു തൊട്ടുനുണഞ്ഞാണ്

വിശപ്പിന് ഉരുളയെണ്ണിയത് -

വെള്ളമിറ്റിച്ചാണിറക്കിയത്

ദാഹത്തെ കുളിര്‍പ്പിച്ചത് -

ദൂരങ്ങളളന്ന് നടന്ന്

സ്വന്തം വെളിച്ചത്തെ

നിഴലുകളിലൊതുക്കി  

നഗ്നജീവിതത്തിന്റെ

കല്‍ത്തറയിലുറങ്ങിയത്

ആ‍ര്‍ക്കുവേണ്ടിയായിരുന്നു…?

അന്ത്യമൊഴിക്കുള്ള

പ്രതിമൊഴിയേല്‍ക്കാന്‍‍

ആരുമില്ലാതെ –

വീണില്ലൊരു

മിഴിത്തുള്ളി ….