ഭാര്യ
      - ഗീത മുന്നൂര്‍ക്കോട് -

പുലരിയുടെ ഉറക്കച്ചടവില്‍
പൊലിയുന്നു
അവളുടെ ഉറക്കങ്ങള്‍‍.

അടുപ്പിലെ
നനഞ്ഞ കൊള്ളികളായി
മനസ്സവളുടെ
പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും….

സ്വയമെരിയുന്ന ചാരം
കോരിയെടുത്ത്
വളം തേടുന്ന ചുവടുകളില്‍
സ്നേഹക്കൂറായിയവള്‍
തട്ടിയിടുന്നു !

വിശപ്പിന്റെ വറ്റുകളെ
ഉ‍ള്‍ച്ചൂടിലവള്‍
വേവിക്കുന്നു

സ്വാദുള്ള പാഥേയങ്ങളില്‍
അവള്‍
വികാരവായ്പ്പുകളെ
കെട്ടിപ്പൊതിയുന്നു

വെട്ടിപ്പൊരിക്കുന്ന
കരിമീനിനൊപ്പം
കണ്ണൂകള്‍
പിടച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും

ത‍ീന്‍ മേശകളില്‍
അവളുടെ
കണ്ണുകള്‍ക്ക് തീക്കനം -
ഊ‍റിയത്
ചുവന്നു നിറയും

ഫയലുകളില്‍
മുങ്ങിപ്പിടയുമ്പോഴും
ജീവിതത്താളില്‍
പെരുക്കങ്ങള്‍മാത്രം
അടയാളപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടവള്‍‍ !

ശകാരവിഴുപ്പുകളെയും
ശാപക്കറകളെയും
നെഞ്ചിന്‍ കല്ലിലലക്കി
അവള്‍
വെളുപ്പിച്ചെടുക്കുന്നു

സന്ധ്യത്തിരിയ്ക്കൊപ്പം
എന്റെ കൃഷ്ണാഎന്ന്
അവളുടെ സങ്കടങ്ങള്‍
പൊട്ടിക്കരയുന്നു

പാതിരാവടുക്കുന്നയിരുട്ടില്‍
ചുവന്ന കണ്‍തുള്ളികളിറ്റിച്ച്
എന്റെ കാലടികളെയവള്‍
ഉണര്‍ത്തും

ഏത് കണക്കിന്റെ
കുറുക്കു വഴികളാണാവോ
അവളെയെന്നും
മുഴുവനായും
എനിക്കായി
മിച്ചം വയ്ക്കുന്നത്…!

Comments

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. സ്വയമെരിയുന്ന ചാരം
    കോരിയെടുത്ത്
    വളം തേടുന്ന ചുവടുകളില്‍
    സ്നേഹക്കൂറായിയവള്‍
    തട്ടിയിടുന്നു !
    ഇഷ്ട്ടം.(Y)

    ReplyDelete
  3. നന്ദി, ഹരിദാസ്.

    ReplyDelete
  4. ബെര്‍തെയല്ല ബാര്യ എന്നാണ് ചാനലുകാര്‍ പറയുന്നത്

    ReplyDelete
  5. വെറുതെയല്ല; എല്ലാത്തിനും വേണം ഭാര്യ, അജിത്.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog