ചുവന്ന പൂക്കളറിയിച്ച വയസ്സ്
----ഗീത മുന്നൂർക്കോട്---
എന്റെയമ്മേ…..
തട്ടിയില്ല…മുട്ടിയില്ല…വീണില്ല മുറിഞ്ഞില്ല… നൊന്തതുമില്ല. യൂണിഫോം കമ്മീസിൽ നിന്ന്
തുടുപ്പുകൾ
നനഞ്ഞ് പടർന്ന് ചുവന്ന കണ്ണുകൾ… എന്തേയിങ്ങനെ….?
കമ്മീസിൽ കുത്തിയ പൊട്ട് പരന്ന് മൊട്ടായി അടർത്തി വിരിയിച്ചപോലെ ഇരുന്ന ബെഞ്ചിലും
വീണു വിടർന്ന വടുക്കൾ വലുതാകും മുമ്പെ തുടച്ച് മായ്ക്കാനും കഴുകിയുണക്കാനും കൂടെ കൂടിയപ്പോൾ കൂട്ടുകാരികൾ പേടിച്ചു പോയമ്മേ…
ഏഴു ബിയിലെ മുറ്റുമുഴുത്തയെന്നെയൊഴിച്ച് ചെറു കൂട്ടുകാരികളെല്ലാമൊന്നോടെ ഇതെന്തോ മാറാ രോഗമാണെന്നും
പകരുന്നതാണെന്നും… വിറച്ചു കരയാനായി
ഇതെന്തേയിങ്ങനെ…..
സീനിയർ കുട്ടികൾ കണ്ടതും വായും പൊത്തി ഇക്കിളി ചിരിച്ചപ്പൊ സയൻസ് ടീച്ചറ് ‘കുട്ടിക്ക് പ്രായപൂർത്തിയായി പാഡ് കരുതി വച്ചോളൂ’ ന്ന് തോളിൽ തട്ടിയപ്പൊ
മരിക്കാറായീലോന്നോർത്ത് ഞെട്ടി വിറച്ചു പോയമ്മേ.….
കാരമുന വരഞ്ഞ് മുറിഞ്ഞ ഹൃദയം
വീണു പൊട്ടി നൊന്തു പോയ അമ്മമനസ്സ്
അന്തർഗതങ്ങളെ മുറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചത് കേട്ടു…
ഇനിയങ്ങോട്ട് മൊട്ടുകൾ വിരിഞ്ഞ് മുള്ളുകൾ കുത്തി മുറിയാനും കണ്ണു നിറച്ച്
ചോരയൊഴുക്കാനും ഒരുങ്ങിക്കോളൂന്ന് കുട്ടീടെ വയസ്സു പറഞ്ഞൂട്ടോ…
പോരാ കവിത
ReplyDeleteഉം... എന്തേ പോരാഞ്ഞേ...?
ReplyDelete