പ്രളയകാലത്തൊരു വെയിൽമരം പൂക്കുമ്പോള്‍ 
********************     *****************     *******************

നൈമിഷികമെങ്കിലും
അതിജീവിക്കുമെന്ന അടിയുറപ്പിന്
അത്രയും മതിയായിരുന്നു... 
ഒരു പിടി വെയിൽപ്പൂക്കൾ...


മനസ്സുകളൊന്നായൊട്ടിയ 
ആ നിമിഷസൌന്ദര്യത്തിന്
എന്തൊരു ചന്തമായിരുന്നു!


പെട്ടെന്നാണെങ്ങും 
ആശ്വാസക്കതിരിന്റെ സൗരഭ്യം 
തുടിച്ചുപറന്നത്!


എത്രയോ ചിതറിപ്പോയ 
സ്വപ്നങ്ങളാണ് പാഞ്ഞെത്തി
ഒരാലിംഗനത്തിൽ കൂമ്പിയത്! 
പിഴച്ചുവീണ നെഞ്ചിടിപ്പുകൾ
പൊടുന്നനെയല്ലേ 
നിവർന്നത്... 

പ്രളയകാലത്തെയൊരുപിടി
വെയിൽപ്പൂക്കളത്രേ
നമ്മളുയർത്തുന്ന 
തണൽക്കുടകൾ

*********

Comments

Popular posts from this blog